Nerea Pena Fernández gure lankideak bere doktore-tesia defendatu du: “Campilobacteriosis genital bovina en España: epidemiología, diagnóstico y caracterización genómica de Campylobacter fetus subespecie venerealis“. Defentsa 2025eko uztailaren 8an egin zen, 15:30ean, Madrilgo Unibertsitate Konplutentseko Albaitaritza Fakultateko Areto Nagusian. Tesia VENBOBCAR (RTA2017-00076-00-00), MCIN/AEI, URAGAN 2100012, Eusko Jaurlaritzako Elikadura, Landa Garapen, Nekazaritza eta Arrantza Sailak finantzatua, eta PLATESA S20137 ABI-2906, Madrilgo Erkidegoko Animalien Osasunerako Plataforma Teknologikoak finantzatutako proiektuen esparruan egin da, eta Esther Collantes (Madrilgo Albaitaritza Fakultateko SALUVET Taldea), Koldo Osoro (SERIDA – Asturias) eta Gorka Aduriz (NEIKER) doktoreek zuzendu dute. Prestakuntza-aldian, Nereak doktoratu aurreko kontratu bat izan du (PRE2018-086113) prestatzen ari diren ikertzaileentzat, MICIN/AEI/10.13039/501100011033 eta “FEDER Europa egiteko modu bat” finantzatua. Tesia argitalpenen bildumaren modalitatean (4) nazioarteko doktorego aipamenarekin aurkeztu zen, eta Bikain Cum laude kalifikazioa lortu zuen.
Behien campilobacteriosis genitala (BCG) sexu-transmisiozko gaixotasun bat da, Campylobacter fetus venerealis subespezieak (Cfv) eta intermedius biotipoak (Cfvi) eragina, behien ugalketa-akats goiztiarrak eragiten dituenak. Kutsatutako zezenak sintomarik gabekoak dira eta infekzioaren eramaile kroniko gisa jarduten dute; emeak, berriz, enbrioi-heriotza edo fetu-heriotza goiztiarra izan dezakete. Intseminazio artifizialaren ezarpenak BCG desagerrarazten lagundu du herrialde askotan, baina gaixotasuna endemikoa da abereak modu estentsiboan maneiatzen diren eta muntaketa naturala praktikatzen duten eskualdeetan. Azken hamar urteetan, Animalien Osasunerako Mundu Erakundeak (OMSA) jakinarazi duenez BCG Europako hainbat herrialdetan dago. Gaur egun, ez dakigu zer egoeratan dagoen BCG gure herrialdean, eta, beraz, oso interesgarria da muntaketa naturala egiten duten haragitarako behien ustiategietan azterketa epidemiologikoak egitea. Diagnostiko-tekniken mugei heltzeak eta Campylobacter fetus azpiespezieen genoma osoaren azterketak osatu zituzten ikerketa-lan honen helburuak.
Doktorego-tesi honek Espainiako BCGren epidemiologiaren eta diagnostikoaren ikuspegi integrala eman du, eta bere endemikotasuna berretsi du, bereziki larre sistemako artaldeetan. Lortutako emaitzek agerian uzten dute proba biokimikoen mugak C. fetus azpiespezieak eta biomotak identifikatzeko, PCR metodorik fidagarriena izanik. Gainera, biotipoari dagokionez, H2Sren ekoizpen-probaren bidezko identifikazio fenotipikoa nabarmen hobetzen da inkubazio-denborak luzatzen direnean, eta horrek protokolo diagnostikoak optimizatzearen garrantzia nabarmentzen du. Genoma osoaren analisiak informazio baliotsua eman du Espainian dauden C. fetus-en eskualde-aldaerei buruz, hala nola azpiespezieen dibertsitate genetikoari eta genomaren funtzionaltasunari buruz ere. Bestalde, plasmidoei buruzko azterketei esker, hobeto ulertu ahal izan dira elementu genetiko mugikor horien eboluzio-dinamika eta inplikazioak C. fetus-ren birulentzian, sailkatzeko metodo potentzial bat aurkituz. Oro har, aurkikuntza horiek C. fetus-ren biologiari eta epidemiologiari buruzko ezagutza zabaltzeaz gain, albaitaritzako mikrobiologian etorkizuneko ikerketetarako oinarriak ere ezartzen dituzte.
NEIKEReko Animalien Osasun Sailetik zorte handia opa diogu Nereari bere ikerketa-ibilbidean, eta zorionak ematen dizkiogu urte hauetan egindako lan guztiagatik. Zorionak, Nerea!
